|
||||||||
Michael W. “Mike” Osborn is een muzikant die verblijft in San José, een stad aan de Westkust in de baai van San Francisco, in de staat Californië. Mike groeide op in Illinois, aan de boorden van de Kankakee rivier. Zijn ouders en grootouders, hij zelf niet zo “”uitgesproken, waren grote country en bluegrass fans. Later zal deze muziek wel Mike’s muzikale richting gaan bepalen. Als hij dertien is, verhuist hij naar Woodland, CA, een plaats in de omgeving van Sacramento en begint er op school gitaarlessen te volgen. Als hij zestien is, treedt hij op in lokale clubs als lead gitarist van een countryrock band. Later verandert zijn muzikale voorkeur en speelt hij jaren in rockabilly en metal bands. Vanaf 1991 speelt hij enkele jaren professioneel blues, klassieke rock en doet hij enkele SRV tribute shows. Als alleenstaande vader stopt hij enkele jaren met muziek om zijn kinderen te kunnen opvoeden. Vanaf eind 2006 haalt hij zijn gitaar opnieuw uit de kast om wekelijks opnieuw te kunnen optreden en om aan zijn muziek te netwerken. In 2009 brengt Mike zijn debuutalbum ‘Fire & Fury’ uit, dat veel zegt over zijn attitude als muzikant. De muziek van Mike Osborn (en zijn band) is een mix van klassieke rock, blues en progressieve country, soms opgesmukt met een likje funk. De grote troef die Mike heeft is zijn stem, met daarin (volgens “kenners”) een Keltisch accent. Zijn muziek is heel divers, soulvol, energiek en heel dansbaar. Zijn tweede album kreeg deze titel ‘In The Dog House’ omdat het opgenomen is in de Dawghouse Studio’s in Burbank, CA, van producer Alan Mirikitani. Mirikitani (aka BB Chung King) kennen we samen met bassist Johnny Griparic en drummer Lee Spath van BB Chung King & The Buddaheads, een blues/roots rockband uit LA. Op zijn nieuwe album ‘Unbroken’, dat eind vorig jaar verscheen, staan (opnieuw) elf nummers, alle geschreven door Osborn, Mirikitani en Dennis Walker. De opener “Why” is een reprise van een van Mike's eerste nummers. Het is een stevige, erg aanstekelige rocker waarin Mike zich afvraagt waarom alles tegen hem lijkt te zijn. “Time Machine” is een aangenaam gezongen countryachtig nummer dat je snel een goed gevoel geeft. Het eerste nummer waaraan Mike Osborn op het album meeschreef heet “Momma Must Be so Proud”. Het is een ballade die op Mike’s lijf lijkt geschreven te zijn. Na de rechttoe-rechtaan rockers “Complicated Lie” en “Won’t Send” volgt er de eerste bijdrage van Dennis Walker & Alan Mirikitani. “For the Last Time” is een soulvolle ballade met een aantal mooie gitaarfraseringen en weelderige keys (die helaas niet in de line-up vermeld staan). Hun tweede bijdrage “Some Will Fall' is een spetterende country song met enthousiaste gitaren. “Boys in the Band” is een boogie met een repetitief riff waarover Mike een agressieve wah-wah-gitaar dubt. Ook speciaal is het zeer persoonlijke "Family Crest" dat zeker zijn radiozendtijd zal verdienen. “You Got All of Me” is een optimistisch uptempo nummer dat hier perfect het rijtje afsluit. Ook met ‘Unbroken’ gaat Mike Osborn op de ingeslagen verder. Zijn mix van roots rock, blues en countrysongs biedt soelaas voor iedereen die genieten wil. “ With ‘Unbroken’ Mike Osborn will continue on the set. His mix of roots rock, blues and country songs offers relief for anyone who wants to enjoy… “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: Album line-up: Discography Mike Osborn:
|
||||||||
|
||||||||